Jestem lekarzem psychiatrą, absolwentem wydziału lekarskiego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Doświadczenie zawodowe zdobywałem w Klinice Psychiatrii Dorosłych Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku oraz w II Klinice Psychiatrycznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W trakcie swojej ścieżki zawodowej pracowałem w oddziale dziennym, całodobowym, poradni zdrowia psychicznego oraz psychiatrycznej izbie przyjęć jako lekarz konsultant. Udzielałem również porad lekarskich jako lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.
W głównej mierze zajmuje się diagnostyką medyczną, ustalaniem leczenia biologicznego (farmakoterapią), a także tworzeniem kompleksowego planu leczenia uwzględniającego oddziaływania psychoedukacyjne, psychoterapeutyczne oraz psychospołeczne.
W procesie diagnostyczno-leczniczym szczególną uwagę zwracam na współpracę z lekarzami innych specjalności, psychologami, psychoterapeutami oraz terapeutami uzależnień, co w znacznej mierze ułatwia mi holistyczne, a także fenomenologiczne spojrzenie na różne aspekty funkcjonowania człowieka, co poniekąd przybliża mnie do głównego celu leczenia jakim jest remisja funkcjonalna i społeczna, czyli powrót pacjenta do funkcjonowania osobistego oraz zawodowego sprzed okresu zachorowania, a także subiektywna poprawa jego dobrostanu.
W swojej praktyce lekarskiej kieruję się nadrzędną zasadą dobra swoich pacjentów,
a w kryzysach których doświadczają staram się być dla nich wsparciem, oferując bezwarunkową akceptację, obecność oraz autentyczność w bezpiecznej, partnerskiej relacji opartej na współpracy, szacunku i wzajemnym zaufaniu.
Udzielam pomocy pacjentom z:
– zaburzeniami afektywnymi (depresją, dystymią, chorobą afektywną dwubiegunową)
– zaburzeniami lękowymi oraz nerwicowymi występującymi pod postacią somatyczną
– zaburzeniami osobowości, a w szczególności pacjentom cierpiącym z powodu osobowości chwiejnej emocjonalnie.
– zaburzeniami psychotycznymi i zaburzeniami zachowania (również i tymi, które występują w przebiegu chorób neurologicznych, internistycznych i geriatrycznych)
– uzależnieniami (motywowanie do zmiany i rozpoczęcia leczenia w duchu dialogu motywującego z wspomagającymi elementami farmakoterapii).
Motto przewodnie:
Czemu ty się, zła godzino, z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś – a więc musisz minąć. Miniesz – a więc to jest piękne.
(W. Szymborska)
